Oud-profvoetballer Frank Kramer vindt dat Kristijna Loonen een nieuwe kans verdient. De voetbalcommentator van Eurosport, in het verleden een populaire presentator van tv-programma's als AVRO's Sportpanorama en Hints, komt de momenteel geschorste Loonen bij al zijn looptrainingen in het Amsterdamse Bos tegen. 'Kristijna Loonen is geen slecht mens en verdient dit niet.'

Kristijna Loonen is een toploopster op de weg, die als gevolg van onsportief gedrag tegenover atleten, organisatoren en publiek van 15 november 2006 tot 1 maart 2007 is geschorst voor deelname aan wedstrijden. Momenteel komt zij wel in buitenlandse en met name Belgische wedstrijden aan de start. Frank Kramer kent Loonen tamelijk goed. 'Of het nou 's ochtends om vijf uur in de zomer is, of 's avonds om zes uur, ik kom Kristijna altijd tegen', aldus Kramer. 'Toen ik dat merkte, dacht ik, wat is dat een bijzondere vrouw.
Ik raakte geïnteresseerd en ging haar volgen. Het is een leuke vrouw, maar ik zie ook wel dat ze apart is. Ik voelde me tot haar aangetrokken, zeker als iemand in de topsport, om wat voor reden dan ook, zó enthousiast voor haar sport is. Er is niemand die zoveel uren maakt en zo bezeten is als deze vrouw. Of het nou een drug voor haar is of niet, dat interesseert me helemaal niks. De praktijk is dat zij er altijd is. Het Amsterdamse Bos is van haar.

Toneelstukje
Ze doet af en toe wel eens gekke dingen. Zo scheldt ze naar mij, maar ik zeg ook de meest afschuwelijke dingen tegen haar. Meestal, als ik haar zie, zeg ik 'schat, kom in mijn armen' en dan loopt ze vervolgens in een grote boog om mij heen. Dat is een soort toneelstukje. Als ik niks zou zeggen, zou ze denken dat er wat mis is. Andere mensen zijn juist bang voor haar, vooral omdat je nooit weet hoe haar pet staat. Ze is ook wel geestig. Ooit lagen er ineens allemaal bomen over de paden, terwijl het de dagen ervoor helemaal niet stormde. Daar verdenk ik een boze Kristijna van.

Ik heb een zwak voor die vrouw en daarom vond ik het zo erg dat een organisatie als de atletiekunie, wat best een goede organisatie zal zijn, een lid dat duidelijk gedragsproblemen heeft, niet wilde meenemen naar de Europees kampioenschappen in Zweden. Ik ben boos op de atletiekunie omdat je zo'n vrouw juist niet mag straffen. Neem dan een extra waakhond voor haar mee en doe er alles aan. Ik vond het echt gemeen en zeker voor een al wat oudere dame die zoveel voor de sport over heeft. Ik mocht zelf ooit niet mee naar een uitwedstrijd in Scandinavië en dat was één van de ergste dingen die ik heb meegemaakt. In elk opzicht, pedagogisch, noem maar op, had ze nooit gestraft mogen worden. Ze moeten haar werkelijk helpen.

Verantwoordelijkheid
De oplossing is dat er iemand moet bijkomen. Natuurlijk zijn er trainers in haar buurt geweest, maar het moet echt een goede kracht zijn. En dat vraagt tijd. Als iemand zo al 35 jaar is, is dat niet in 35 dagen voorbij. Ook al gaat ze grenzen voorbij, ze moet geholpen worden. In Engeland zijn er voetballers die miljoenen verdienen en alcoholist zijn. Die slaan een hele bar kort en klein, mishandelen anderen, verkrachten vrouwen of gaan naar bed met de vrouw van de voorzitter. En dan wordt er alleen maar gezegd 'dat moet je niet meer doen' en 'wij zorgen dat het verder in orde komt'. Dan wordt er een programma ontwikkeld, zodat die jongen psychisch geholpen wordt. Daar nemen ze de tijd voor en ze houden alles zo veel mogelijk binnenskamers. De club neemt die verantwoordelijkheid en de zorg op zich.

Kristijna Loonen is geen slecht mens en verdient dit niet. Ze kan de hele situatie ontkennen, maar ze heeft ook het vermogen om met de vinger naar zichzelf te wijzen. Ik vind haar een wereldvrouw en ik denk dat ik een goede invloed op haar heb. Ik coach meer mensen met bijvoorbeeld een burn-out en zou haar kunnen helpen. Maar dat kost tijd. Dan heb je het helemaal niet over trainingsschema's, maar ook over een psychiater, en dat ben ik niet. Ik kan hoogstens met haar meegaan naar wedstrijden, maar dat zal ongetwijfeld gebeurd zijn. Daar moet je haar behoeden voor fouten en haar meteen na de wedstrijd opvangen en meenemen. Zet de auto vlakbij de finish, begeleidt haar van begin tot eind en zorg dat ze uit de buurt van risicovolle situaties blijft. Dat is een lang proces en dan kun je haar langzaam weer loslaten.
Ik kan er niet tegen dat iemand die zoveel voor haar sport doet, zo aan haar lot wordt overgelaten. Ze schreeuwt om hulp. Ik heb nog tegen haar gezegd: dan ga ik met je mee naar Zweden, je hoeft me verder niks te betalen, en dan zorgen wij dat het helemaal in orde komt. Nu wil ik wel een keertje meegaan, maar je moet het echt goed doen en er een project van maken.'

Krijstijna Loonen was niet bereikbaar voor commentaar. Haar club Phanos heeft wel voor enige begeleiding gezorgd.

Een interview met Frank Kramer, over zijn eigen ervaringen als loper, kunt u lezen in de nieuwe Runner's World, die nu in de winkel ligt. Lees hier de inhoudsopgave.

[19-01-2007]
Ysbrand Visser