Nu valt het best tegen om je telefoon met richtingaanwijzigingen te horen terwijl die in het beschermhoesje zitten in je rechterachterzak. Ik vertrouwde dan ook grotendeels op de borden van de ANWB, al dan niet de autoroute. Ik wist dat ik naar Brunssum moest, dan een stukje door Duitsland (wat erg mooi bleek te zijn) en dan door naar Roermond. Van Roermond stonden er dan vast wel bordjes naar Venlo en in Venlo staan er vast wel bordjes naar Venray en vanaf Venray staan er vast wel bordjes Nijmegen of Gennep en als ik daar in de buurt kom, dan weet ik de route wel. En eigenlijk klopt dit best wel met de kanttekening dat ik in Roermond maar weinig bordjes Venlo zag staan maar wel de bordjes Weert of Maastricht; dat ik slechts een keer door de navigatie linksaf gestuurd werd, terwijl er geen fietspad linksaf was (dat was bij Posterholt uitrijden, dan moet je gewoon rechtdoor met de fiets naar Herkenbosch, basiskennis vanaf nu..); dat je in Venlo zelf gewoon al bordjes Nijmegen hebt staan en dat je de N271 prima naast kan fietsen en dat er ongetwijfeld mooiere routes zijn, maar voor de eerste keer een 130 plus rit: ik was tevreden.
De openingszin van mijn dochter toen ze de deur open deed was overigens: "jij doet er lang over. Wij waren allang thuis."
Daar kun je het mee doen.
Op zaterdag voelen de beentjes een beetje stram dus op het eind van de dag, als de regen het land weer verlaten heeft een rondje fietsen. Uitwaaien over de dijk en even stopen totdat de koeien zijn overgestoken. Mooi rustmomentje zo tijdens de rit.
Opa en Oma
Op zondag gaat mijn vrouw vroeg de deur uit om in Kerkrade competitie te lopen en wij vertrekken naar Opa en Oma zodat ikzelf nog even lekker kan trainen en de kids Opa en Oma lastig kunnen vallen (schijnen Opa's en Oma's meestal wel leuk te vinden). Ik had mijn vader de opdracht gegeven om een rondje van zo 50-60 kilometer te bedenken en aangekomen in Zevenaar had inderdaad een mooi plan klaar liggen. Eerst achter het ziekenhuis langs, het broek in; door naar Duiven, langs de ikea, rechtdoor de dijk op; dijk volgen helemaal tot in Spijk; dan linksaf naar Elten, kun je Eltenberg op, onderaan rechts af naar Beek, kun je daarna rechtsaf naar Peeske, door naar Stokkum, 's Heerenberg, dan richting Zeddam, daar kun je nog door naar Kilder of linksaf terug naar Beek en anders kun je door naar Wehl en dan Angerlo terug. Zo'n beetje in dit tempo verteld en ik kon het aardig volgen dus waarom er niet aan begonnen? Zo gezegd zo gedaan. Eerste stuk, gelijk goed de wind tegen. Op zich niet zo erg, want daarna gaat de dijk linksom en dus met de wind mee. Rustig trappend zit je zo op de vier, vijfendertig. Lekker tempo. Bij Spijk gaat het mis. Ik moet naar Eltenberg, ik zie twee bordjes: Elten en Hoch-Elten. Wat zou jij doen? Hoch-Elten toch? Precies. Was niet de bedoeling. Uiteindelijk kom ik wel op een beklimming en als ik bijna boven ben, concludeer ik toch dat ik Eltenberg in ieder geval voor een groot deel beklommen heb....rara hoe kan dat?
Ondertussen kijk ik op mijn Garmin en concludeer dat het tijd is om even naar Beek te rijden, Peeskesbult op te knallen, om te draaien, de route te laten voor wat ie is en om te keren en over een voor mij geheel nieuwe route om Didam heen te rijden (weg bleek ook nog niet zo heel lang open te zijn) en Zevenaar weer binnen te rijden.
Rondjes lopen
Snel twee bolletjes met Nutella eten, hardloopkleren aan en op naar het Rosorum. Dat moet ik even uitleggen. Toen ik 16 was ben ik zo'n beetje begonnen met hardlopen. Dat deed ik altijd in het park Rosorum. Dat ligt naast de atletiekbaan en omringd een begraafplaats, bevat een kinderboederij en waterpartijen, kortom, altijd wat te doen. Daar ligt een rondje wat in mijn herinnering altijd precies een kilometer was. Volgens mijn Garmin is tie 970 meter. Klopt vrij aardig dus. En vroeger bestond mijn training altijd uit een X aantal rondjes Rosorum. Niks schema's, gewoon simpel zoveel als je zin had en zo hard als je kon of wilde. Dus dat deed ik gisteren ook maar. Vijf vond ik wel een mooi aantal. Eeerst volle ronde in 4:10. He, dat gaat best rap. Tweede in 4:06, derde in 4:03 en terwijl er een oude knakker op het bankje bemoedigend zijn duim opsteekt als ik zeg dat ik er nog twee doe, probeer ik me niet te gek te laten maken maar toch. Zal ik er eentje over de 4 minuten kunnen lopen, net als vroeger? Verdomd, het lukt: 3:59. Nog eentje dan en niet te gek: 4:00. Ik krijg applaus van de oude knakker, zeg hem gedag en loop uit naar huis. Ouderwets getraind. Heerlijk, zo'n rustweek.Zo langerzamerhand wordt het ook tijd om mijn triathlongear uit te bereiden.
Die tijdrithelm moet ik nog bestellen, schoonmaakmiddelen voor de ketting. 2 nieuwe buitenbanden voor de Tijdritfiets, tasje voor op de buis, drinksysteemvoor tussen de aerobars, CO2 patronen. Eigenlijk nog een gewone helm. Nog iets vergeten? Vast.
Komende week gaan we er weer tegenaan, met twee fietstochten van 100 of meer op de planning en wat extra loop en zwemmeters. Ik heb er al weer zin in!
Week nog samengevat in cijfers:
zwemmen: tja, niks gemeten maar die kilometer heb ik wel gehaald
fietsen:9u48, 267.3 km, 1858 hoogtemeters
lopen:2u3, 25.3 km, 321 hoogtemeters
Tot volgende week!