donderdag, oktober 31, 2002
dinsdag, oktober 29, 2002
A group of tourists sitting round a table in a Chinese restaurant in Melbourne and as the waitress passed the table she noticed that all the men were jerking off as hard as possible under the table.
She was outraged and shouted at the men " Excuse me, this is Australia, we do not condone such behaviour in this country you must stop immediately or leave!!"
One of the tourists replied "But we are very hungry"
She said "and you really think you will get better service with such behaviour???
He replied with amazement, "We are only doing what you asked on the menu - First come first served"
She was outraged and shouted at the men " Excuse me, this is Australia, we do not condone such behaviour in this country you must stop immediately or leave!!"
One of the tourists replied "But we are very hungry"
She said "and you really think you will get better service with such behaviour???
He replied with amazement, "We are only doing what you asked on the menu - First come first served"
zondag, oktober 27, 2002
In Venlo is onrust ontstaan over de uitspraken van de ouders van de verdachten die René Steegmans hebben mishandeld. De 22-jarige student kwam deze week om het leven nadat hij was geslagen voor een supermarkt in Venlo. Vrijdagavond zeiden de ouders van de hoofdverdachte in het actualiteitenprogramma Netwerk dat de dood van Steegmans voorbestemd was. Hun zoon zou het instrument zijn in de handen van God.
Burgemeester Schrijen heeft de uitzending gezien en noemt de beelden onthutsend. De beelden maken hem duidelijk dat de ouders vanuit "een andere belevingswereld de zaak bezien dan de rest van Venlo". "Het gezin leeft geïsoleerd van de rest van de samenleving. Hieruit blijkt dat bijvoorbeeld integratie- en participatieprogramma's niet iedereen bereiken en dus falen", aldus een woordvoerder van de gemeente.
Volgens hem heeft de Marokkaanse gemeenschap afstand genomen van de uitspraken. "Dit is niet de mening van de Marokkaanse gemeenschap in Venlo", zegt hij. De burgemeester is bang dat de situatie escaleert en hoopt dat de gemoederen snel tot bedaren komen.
Burgemeester Schrijen heeft de uitzending gezien en noemt de beelden onthutsend. De beelden maken hem duidelijk dat de ouders vanuit "een andere belevingswereld de zaak bezien dan de rest van Venlo". "Het gezin leeft geïsoleerd van de rest van de samenleving. Hieruit blijkt dat bijvoorbeeld integratie- en participatieprogramma's niet iedereen bereiken en dus falen", aldus een woordvoerder van de gemeente.
Volgens hem heeft de Marokkaanse gemeenschap afstand genomen van de uitspraken. "Dit is niet de mening van de Marokkaanse gemeenschap in Venlo", zegt hij. De burgemeester is bang dat de situatie escaleert en hoopt dat de gemoederen snel tot bedaren komen.
zaterdag, oktober 26, 2002
donderdag, oktober 24, 2002
BREAKING NEWS!
Aanval Irak onzeker na geschil over televisierechten van onze economische redactie
De Amerikaanse president Bush zal Irak niet aanvallen, zolang de onderhandelingen over de televisierechten niet zijn afgerond. Vandaag werd bekend dat de onderhandelingen tussen de
overheid en de nieuwszender CNN zijn afgebroken, omdat geen overeenstemming werd bereikt over de verkoop van de televisierechten.
Bush betreurt de gang van zaken. "Met het huidige bod van CNN laten wij geen bom op Irak vallen", zo meldde hij de pers vandaag. "We hebben overwogen de aanval te verplaatsen naar goedkopere locaties als Cuba of Ivoorkust, maar daar gingen onze shirtsponsors niet mee accoord."
Eerder dit jaar bereikte de regering-Bush al een akkoord met Nike over de tenues van paratroopers en mariniers. United Airlines sponsort de luchtaanvallen. De filmrechten en de titel 'Sadamned' zijn inmiddels verkocht aan Walt Disney. Met de belangrijkste sponsor, CNN, kon echter geen overeenstemming worden bereikt.
Tot verrassing van velen buigen de onderhandelaars van de overheid zich nu over het bod van CBS. Zou CBS de televisierechten krijgen, dan verwachten insiders dat de oorlog live vanuit New York gepresenteerd zal worden door showhost David Letterman.
In de woestijn van Nevada oefenen Amerikaanse militairen inmiddels op oorlogsvoering met reclamebreaks. De militairen krijgen via een in hun helm ingebouwde mobiele telefoon door, wanneer ze moeten stoppen met vechten om plaats te maken voor reclame.
Aanval Irak onzeker na geschil over televisierechten van onze economische redactie
De Amerikaanse president Bush zal Irak niet aanvallen, zolang de onderhandelingen over de televisierechten niet zijn afgerond. Vandaag werd bekend dat de onderhandelingen tussen de
overheid en de nieuwszender CNN zijn afgebroken, omdat geen overeenstemming werd bereikt over de verkoop van de televisierechten.
Bush betreurt de gang van zaken. "Met het huidige bod van CNN laten wij geen bom op Irak vallen", zo meldde hij de pers vandaag. "We hebben overwogen de aanval te verplaatsen naar goedkopere locaties als Cuba of Ivoorkust, maar daar gingen onze shirtsponsors niet mee accoord."
Eerder dit jaar bereikte de regering-Bush al een akkoord met Nike over de tenues van paratroopers en mariniers. United Airlines sponsort de luchtaanvallen. De filmrechten en de titel 'Sadamned' zijn inmiddels verkocht aan Walt Disney. Met de belangrijkste sponsor, CNN, kon echter geen overeenstemming worden bereikt.
Tot verrassing van velen buigen de onderhandelaars van de overheid zich nu over het bod van CBS. Zou CBS de televisierechten krijgen, dan verwachten insiders dat de oorlog live vanuit New York gepresenteerd zal worden door showhost David Letterman.
In de woestijn van Nevada oefenen Amerikaanse militairen inmiddels op oorlogsvoering met reclamebreaks. De militairen krijgen via een in hun helm ingebouwde mobiele telefoon door, wanneer ze moeten stoppen met vechten om plaats te maken voor reclame.
Basketbalvedette Michael Jordan heeft tegen een voormalige vriendin een rechtszaak aangespannen wegens een poging tot afpersing. Volgens de 39-jarige Amerikaan heeft een vrouw met wie hij tien jaar geleden een buitenechtelijke relatie onderhield, een bedrag van 5 miljoen euro van hem geëist. In ruil voor dat geld zou zijn voormalige minnares haar mond houden over haar affaire met Jordan.
"Het is een privé-zaak", sprak de speler van Washington Wizards kortaf na een oefenwedstrijd tegen Detroit Pistons. "De aanklacht is ingediend en spreekt voor zichzelf. Daar laat ik het bij."
Jordan gaf eerder al toe dat hij de vrouw een bedrag van 250.000 euro had betaald nadat zij had gedreigd de relatie met de sportheld in de openbaarheid te brengen. Daarbij zou hij duidelijk hebben aangegeven dat zijn ex-vriendin niet op nog meer geld hoefde te rekenen.
Jordan is ruim twaalf jaar getrouwd met zijn vrouw Juanita. Zijn echtgenote leverde vorig jaar bij haar advocaat echtscheidingspapieren in, maar stemde later in met een (vooralsnog geslaagde) poging de liefdesbreuk te lijmen.
"Het is een privé-zaak", sprak de speler van Washington Wizards kortaf na een oefenwedstrijd tegen Detroit Pistons. "De aanklacht is ingediend en spreekt voor zichzelf. Daar laat ik het bij."
Jordan gaf eerder al toe dat hij de vrouw een bedrag van 250.000 euro had betaald nadat zij had gedreigd de relatie met de sportheld in de openbaarheid te brengen. Daarbij zou hij duidelijk hebben aangegeven dat zijn ex-vriendin niet op nog meer geld hoefde te rekenen.
Jordan is ruim twaalf jaar getrouwd met zijn vrouw Juanita. Zijn echtgenote leverde vorig jaar bij haar advocaat echtscheidingspapieren in, maar stemde later in met een (vooralsnog geslaagde) poging de liefdesbreuk te lijmen.
dinsdagmiddag hoorde ik de trauma helikopter overvliegen.......sta je niet bij stil; totdat je 's avonds het journaal kijkt.....triest
"De hufter bleef maar slaan"
Bouwvakker Willy, getuige van het schokkende drama vanaf een steiger op de derde verdieping van een naastgelegen flat, zegt in de Telegraaf: "In het begin verweerde het slachtoffer zich nog. Hij hield zijn armen voor zijn gezicht. Maar die hufter bleef maar slaan. Hij leek wel een bokser. Ik denk dat het zeker een minuut duurde. Er klonk een schreeuw, heel kort. Toen werd het doodstil. Maar zelfs toen het slachtoffer roerloos op de grond lag. ging hij maar door. Met zijn vuisten, keihard tegen z´n hoofd. Je kon zien dat hij steeds gruwelijk hard uithaalde. En toen-ie klaar was schopte hij de pet van het slachtoffer nog weg."
"Ik heb direct 112 gebeld. Ik zag wel dat het heel ernstig was. De mensen stonden erom heen en keken ernaar. Niemand deed iets. Ik denk dat ze schrik hadden. Zij denken natuurlijk, straks ben ik de volgende. En die indruk gaf die gast wel. Hij liep daarrond van wie nog meer? Zo van ´kom maar op´."
"De hufter bleef maar slaan"
Bouwvakker Willy, getuige van het schokkende drama vanaf een steiger op de derde verdieping van een naastgelegen flat, zegt in de Telegraaf: "In het begin verweerde het slachtoffer zich nog. Hij hield zijn armen voor zijn gezicht. Maar die hufter bleef maar slaan. Hij leek wel een bokser. Ik denk dat het zeker een minuut duurde. Er klonk een schreeuw, heel kort. Toen werd het doodstil. Maar zelfs toen het slachtoffer roerloos op de grond lag. ging hij maar door. Met zijn vuisten, keihard tegen z´n hoofd. Je kon zien dat hij steeds gruwelijk hard uithaalde. En toen-ie klaar was schopte hij de pet van het slachtoffer nog weg."
"Ik heb direct 112 gebeld. Ik zag wel dat het heel ernstig was. De mensen stonden erom heen en keken ernaar. Niemand deed iets. Ik denk dat ze schrik hadden. Zij denken natuurlijk, straks ben ik de volgende. En die indruk gaf die gast wel. Hij liep daarrond van wie nog meer? Zo van ´kom maar op´."
zondag, oktober 20, 2002
ooops, je harde schijf sharen terwijl je op het netwerk van de hogeschool zit te werken.
En laat nou net je leuke filmpje van jou en je vriendin erop staan en dat wordt dan net gevonden door je mede-studenten.....
Nico schreef er een geinig artikel over.
En laat nou net je leuke filmpje van jou en je vriendin erop staan en dat wordt dan net gevonden door je mede-studenten.....
Nico schreef er een geinig artikel over.
Op het roekeloze af was Marc Herremans steeds opnieuw op zoek naar nieuwe uitdagingen. Hij deed alles en kon alles. Toen dat van de ene dag op de andere ingrijpend was veranderd, dacht hij na. Nuchter en ongecompliceerd, zoals hij in elkaar zit. "Ik had drie keuzes. De gemakkelijkste weg was een einde aan mijn leven maken. Dan had ik mijn familie en mijn vrienden voorgoed ongelukkig gemaakt. Ze hadden geen leven gehad met de gedachte dat ze mij niet goed hadden opgevangen. De tweede mogelijkheid was thuis in een hoekske zielig gaan zitten doen. Oh, wat erg, ik ben verlamd, vroeger kon ik alles, nu kan ik niks meer. Dat was voor mezelf en mijn omgeving een marteling geworden. De derde keuze was om zo snel mogelijk de draad weer op te pakken. Leren zelfstandig worden, auto rijden en nieuwe doelen stellen.'
Herremans was een goed triatleet. Hij debuteerde vorig jaar met een zesde plaats in de Iron Man, de zwaarste en meest magische wedstrijd in zijn sport. Hij beschouwt Rob Barel nog altijd als zijn leermeester. "Rob is een voorbeeld van een sportman die wist hoe hij met zijn lichaam moest omgaan.' Barel leerde Herremans dat alleen hard trainen niet zaligmakend is. "Ik was altijd onbezonnen. Rust was niet aan mij besteed. Rob gaf hij heel veel adviezen over training en voeding.'
Op de bewuste dag, 28 januari 2002, sloeg hij de lessen van Barel in de wind. "We hadden een hele zware trainingsweek op Lanzarote. Ik was extreem vermoeid. Mijn ochtendpols was 31. Het bobijntje was op. 's Morgens deed ik toch nog een duurloop en daarna besloten we nog een fietstraining van 150 kilometer te doen. In een afdaling miste ik een bocht. Ik klapte met mijn rug op een rotsblok. Van mijn borst tot mijn tenen kon ik niets meer bewegen. Ik had geen gevoel meer. Mijn trainingsmaat Dirk van Gassel was erbij. Hij noemde mij altijd d'n Bikkel. Ik zei meteen: Dirk, ik ben verlamd, dit komt d'n Bikkel niet meer te boven.'
In de ziekenhuizen van Lanzarote en Las Palmas werd de diagnose gesteld. Zijn ruggewervel was tussen de vijfde en zesde wervel gebroken. Twee dagen na zijn terugvlucht naar Gent werd hij geopereerd. Zijn wervels werden weer op elkaar geplaatst en Herremans kreeg twee stalen pinnen van dertig centimeter in zijn rug. Lopen zou hij nooit meer kunnen.
"Ik had mijn moeilijke momenten. Toen ik na vier dagen voor het eerst vanuit mijn bed in een stoel werd gezet, zakte ik ineen als een plant. Als dit het is, dacht ik, ziet het er slecht uit. Nu heb ik het af en toe nog moeilijk om het te accepteren, als ik mensen zie springen of voetballen. Maar ik kan gaan zagen en klagen, dat helpt niet.' De therapeuten in Gent vertelden hem dat de revalidatie zes tot negen maanden in beslag zou gaan nemen. "Het revalidatiecentrum was zo deprimerend. Allemaal oude gebouwen, er groeide nog geen boompje, met allemaal verlamde mensen om me heen. Ik kon daar niet lang blijven. Na twee maanden had ik alles onder de knie. Daarna moest ik nog een maand blijven omdat mijn stapoperator uit Engeland moest komen.'
Herremans heeft nooit medicijnen willen gebruiken. Hij is ervan overtuigd dat hij over tien jaar weer kan lopen, ook al zullen zijn 'botten naar de boter' zijn. Zijn vertrouwen in de medische wetenschap is groot. "In theorie kan het al. Wie had vijf jaar geleden gedacht dat je mensen kunt klonen? Het probleem is nog ethisch van aard: mag je embryonale cellen terugbrengen in het ruggemerg? Dat kunnen ze niet tegenhouden.'
Terug in Wuustwezel ging hij weer 'op stap' met vrienden. In het ouderlijk huis mocht er van hem niets aangepast worden. Hij wilde zichzelf dwingen om met zijn beperkingen om te leven. "Ik wil mijn energie kwijt, calorieën verbranden. Als ik straks ooit weer kan lopen, wil ik niet dat mijn ouders met die lelijke aanpassingen zitten te kijken.' Herremans begon weer met plannen maken, minder dan vier maanden na de val. "Ik hou van extreme dingen. Ik kan niet stilzitten. Omdat ik bij de commando's wilde, rende ik vroeger door de landerijen met gewichten om mijn enkels. Of met een sliert autobanden om mijn schouders. Ik hoorde een keer dat het wereldrecord touwtjesspringen op twaalf uur stond. Op zolder ben ik zelf toen tot zeven uur gekomen, zonder onderbreking. Op mijn achttiende liep ik na een weddenschap een marathon in twee uur en 35 minuten. Ik zat bij de brandweer, ik was dokwerker, ik was triatleet en wel, nu is er letterlijk een kink in de kabel gekomen. Als ik ooit sterf, heb ik tenminste wat gedaan met mijn leven. Ik heb daardoor al de hele wereld gezien.' Lees verder
Herremans was een goed triatleet. Hij debuteerde vorig jaar met een zesde plaats in de Iron Man, de zwaarste en meest magische wedstrijd in zijn sport. Hij beschouwt Rob Barel nog altijd als zijn leermeester. "Rob is een voorbeeld van een sportman die wist hoe hij met zijn lichaam moest omgaan.' Barel leerde Herremans dat alleen hard trainen niet zaligmakend is. "Ik was altijd onbezonnen. Rust was niet aan mij besteed. Rob gaf hij heel veel adviezen over training en voeding.'
Op de bewuste dag, 28 januari 2002, sloeg hij de lessen van Barel in de wind. "We hadden een hele zware trainingsweek op Lanzarote. Ik was extreem vermoeid. Mijn ochtendpols was 31. Het bobijntje was op. 's Morgens deed ik toch nog een duurloop en daarna besloten we nog een fietstraining van 150 kilometer te doen. In een afdaling miste ik een bocht. Ik klapte met mijn rug op een rotsblok. Van mijn borst tot mijn tenen kon ik niets meer bewegen. Ik had geen gevoel meer. Mijn trainingsmaat Dirk van Gassel was erbij. Hij noemde mij altijd d'n Bikkel. Ik zei meteen: Dirk, ik ben verlamd, dit komt d'n Bikkel niet meer te boven.'
In de ziekenhuizen van Lanzarote en Las Palmas werd de diagnose gesteld. Zijn ruggewervel was tussen de vijfde en zesde wervel gebroken. Twee dagen na zijn terugvlucht naar Gent werd hij geopereerd. Zijn wervels werden weer op elkaar geplaatst en Herremans kreeg twee stalen pinnen van dertig centimeter in zijn rug. Lopen zou hij nooit meer kunnen.
"Ik had mijn moeilijke momenten. Toen ik na vier dagen voor het eerst vanuit mijn bed in een stoel werd gezet, zakte ik ineen als een plant. Als dit het is, dacht ik, ziet het er slecht uit. Nu heb ik het af en toe nog moeilijk om het te accepteren, als ik mensen zie springen of voetballen. Maar ik kan gaan zagen en klagen, dat helpt niet.' De therapeuten in Gent vertelden hem dat de revalidatie zes tot negen maanden in beslag zou gaan nemen. "Het revalidatiecentrum was zo deprimerend. Allemaal oude gebouwen, er groeide nog geen boompje, met allemaal verlamde mensen om me heen. Ik kon daar niet lang blijven. Na twee maanden had ik alles onder de knie. Daarna moest ik nog een maand blijven omdat mijn stapoperator uit Engeland moest komen.'
Herremans heeft nooit medicijnen willen gebruiken. Hij is ervan overtuigd dat hij over tien jaar weer kan lopen, ook al zullen zijn 'botten naar de boter' zijn. Zijn vertrouwen in de medische wetenschap is groot. "In theorie kan het al. Wie had vijf jaar geleden gedacht dat je mensen kunt klonen? Het probleem is nog ethisch van aard: mag je embryonale cellen terugbrengen in het ruggemerg? Dat kunnen ze niet tegenhouden.'
Terug in Wuustwezel ging hij weer 'op stap' met vrienden. In het ouderlijk huis mocht er van hem niets aangepast worden. Hij wilde zichzelf dwingen om met zijn beperkingen om te leven. "Ik wil mijn energie kwijt, calorieën verbranden. Als ik straks ooit weer kan lopen, wil ik niet dat mijn ouders met die lelijke aanpassingen zitten te kijken.' Herremans begon weer met plannen maken, minder dan vier maanden na de val. "Ik hou van extreme dingen. Ik kan niet stilzitten. Omdat ik bij de commando's wilde, rende ik vroeger door de landerijen met gewichten om mijn enkels. Of met een sliert autobanden om mijn schouders. Ik hoorde een keer dat het wereldrecord touwtjesspringen op twaalf uur stond. Op zolder ben ik zelf toen tot zeven uur gekomen, zonder onderbreking. Op mijn achttiende liep ik na een weddenschap een marathon in twee uur en 35 minuten. Ik zat bij de brandweer, ik was dokwerker, ik was triatleet en wel, nu is er letterlijk een kink in de kabel gekomen. Als ik ooit sterf, heb ik tenminste wat gedaan met mijn leven. Ik heb daardoor al de hele wereld gezien.' Lees verder
donderdag, oktober 17, 2002
De Amerikaanse hippiegoeroe Ira Einhorn heeft donderdag in Philiadelphia levenslang gekregen voor de moord op Helen 'Holly' Maddux, 25 jaar geleden.
Einhorn werd vorig jaar juli door Frankrijk uitgeleverd aan de Verenigde Staten, waar hij bij verstek tot levenslang was veroordeeld voor de moord op zijn vriendin in 1977. Het Europees Hof voor de Mensenrechten in Straatsburg gaf vorig jaar toestemming voor de uitlevering, op voorwaarde dat hij niet de doodstraf zou krijgen en een nieuw proces.
De nu 62-jarige Einhorn verdween in 1981, vlak voordat hij terecht moest staan voor de moord op 'Holly', wier stoffelijk overschot twee jaar na haar dood in zijn appartement werd aangetroffen.
Einhorn heeft altijd gezegd onschuldig te zijn. Hij zou naar Frankrijk zijn gevlucht omdat hij bang was voor een onrechtvaardig proces. Hij werd in 1997 gevonden in Frankrijk, waar hij samenwoonde met een Zweedse. Daarvoor was hij in Groot-Brittannië, Ierland, Zweden en Denemarken geweest. In Frankrijk leefde hij als bakker onder een schuilnaam.
Einhorn werd vorig jaar juli door Frankrijk uitgeleverd aan de Verenigde Staten, waar hij bij verstek tot levenslang was veroordeeld voor de moord op zijn vriendin in 1977. Het Europees Hof voor de Mensenrechten in Straatsburg gaf vorig jaar toestemming voor de uitlevering, op voorwaarde dat hij niet de doodstraf zou krijgen en een nieuw proces.
De nu 62-jarige Einhorn verdween in 1981, vlak voordat hij terecht moest staan voor de moord op 'Holly', wier stoffelijk overschot twee jaar na haar dood in zijn appartement werd aangetroffen.
Einhorn heeft altijd gezegd onschuldig te zijn. Hij zou naar Frankrijk zijn gevlucht omdat hij bang was voor een onrechtvaardig proces. Hij werd in 1997 gevonden in Frankrijk, waar hij samenwoonde met een Zweedse. Daarvoor was hij in Groot-Brittannië, Ierland, Zweden en Denemarken geweest. In Frankrijk leefde hij als bakker onder een schuilnaam.
woensdag, oktober 16, 2002
zondag, oktober 13, 2002
Paula Radcliffe capped a sensational year by setting a new women's world best in winning the Chicago Marathon on Sunday.
The Bedford runner followed up her gold medals on the track at the Commonwealth Games and European Championships with her second marathon win of the year.
She crossed the finish line in Chicago's Grant Park in two hours, 17 minutes and 18 seconds - 89 seconds inside the old record of Kenyan Catherine Ndereba.
Radcliffe picked up a cool $150,000 (£94,000) for setting a new world mark, with a further $100,000 for finishing first.
Radcliffe was two minutes quicker at halfway than in London
In the men's race, world record holder Khalid Khannouchi won in Chicago for a fourth time.
But the Moroccan-born athlete, who now runs for the United States, narrowly missed his own world record set in last year's event.
Radcliffe's victory added to a bulging portfolio of achievements this year.
The Bedford runner followed up her gold medals on the track at the Commonwealth Games and European Championships with her second marathon win of the year.
She crossed the finish line in Chicago's Grant Park in two hours, 17 minutes and 18 seconds - 89 seconds inside the old record of Kenyan Catherine Ndereba.
Radcliffe picked up a cool $150,000 (£94,000) for setting a new world mark, with a further $100,000 for finishing first.
Radcliffe was two minutes quicker at halfway than in London
In the men's race, world record holder Khalid Khannouchi won in Chicago for a fourth time.
But the Moroccan-born athlete, who now runs for the United States, narrowly missed his own world record set in last year's event.
Radcliffe's victory added to a bulging portfolio of achievements this year.
zaterdag, oktober 12, 2002
Oke dan, even een tripje langs apple.com/trailers en daar vinden we toch wel enkele leuke films voor in de toekomst.
Must see:
Harry Potter 2, Die Another Day en natuurlijk deze :-)
Must see:
Harry Potter 2, Die Another Day en natuurlijk deze :-)
Zou het echt waar zijn? Zouden Wendy en Xander dan toch getrouwd zijn? Het scenario was al vele malen de revue gepasseerd, omdat het wel een reuze stunt zou zijn. Eerst maakt het paar het uit, om vervolgens in het geniep te trouwen. Volgens de Story is het paar afgelopen weekeinde in het plaatsje Montfoort getrouwd. Dat hebben ze opgevangen in de dorpskroeg, waar de Montfoorters zwéren dat Xander en Wendy in hun kasteel zijn getrouwd. Als het zo is, moeten ze het lang van tevoren hebben gepland, want het kasteel moet lang van tevoren worden besproken. Zeker op zaterdag is het een populaire trouwlocatie. En hoewel de roddelbladen meestal vinden dat ze de wijsheid in pacht hebben, moeten ze nu bekennen dat ze het ook niet meer weten. Want ook zij zijn bang door het showbizzpaar op een dwaalspoor te zijn gezet op het moment dat drie dagen voor de geplande bruiloft de boel werd afgeblazen wegens ontrouw van de bruidegom.
MEXICO-STAD (ANP) - De autoriteiten in de Mexicaanse hoofdstad Mexico-Stad hebben oud-burgemeester Rudolph Giuliani van New York ingehuurd om te helpen bij het bestrijden van de misdaad. Dat hebben de Mexicaanse kranten zaterdag gemeld op gezag van functionarissen in Mexico-Stad.
Nog meer tuig bij de LPF, oh sorry, leden van de 2de kamerfractie van de LPF... wat een tering bende! Zo had Pim het vast nooit bedoeld....
vrijdag, oktober 11, 2002
Hoogspringer Jongmans vindt nieuwe uitdaging (BNS)
Door Richard Clevers
Donderdag 10 oktober 2002 - ROOSENDAAL - Dat hij kan hoogspringen, dat wisten we al. Nog altijd geldt Paul Jongmans als een talent dat op den duur zeker 2.20 meter de hoogte in kan. Maar de 22-jarige atleet van THOR uit Roosendaal doet nu ook regelmatig een tienkamp. "Dat is weer een nieuwe uitdaging", vindt hij. "Vorig jaar heb ik in Vlissingen voor het eerst een meerkamp gedaan. Dat is me toen heel goed bevallen." En zo begon de meerkampcarrière van Jongmans, die in zijn studententijd in Tilburg nog met de bekende hoogspringer Wilbert Pennings trainde.
Maar Jongmans voelde er destijds niets voor om zich op dat niveau te richten. Dat werd wel van hem verwacht. "Het klikte niet, omdat ik gewoon geen zin had om er alles voor te laten", blikt hij terug. "Het werd me té serieus."
Studie
Hoewel sporter in hart en nieren koos hij voor zijn studie en zijn werk. Dat doet hij nog steeds. Zijn alo-opleiding in Tilburg rondde hij af en nu geeft Jongmans parttime gymles aan middelbare scholieren op het Roncalli in Bergen op Zoom. Dit jaar begon hij zelfs een nieuwe studie: fysiotherapie in deeltijd. Toch maakt de atleet Jongmans nog vier tot vijf dagen per week tijd voor rainingen van anderhalf à twee uur. En daar zijn aardige resultaten mee te halen. Zo blijkt. Op het NK hoogspringen van dit jaar behaalde hij zilver, achter Wilbert Pennings. Twee weken geleden verbeterde hij het clubrecord tienkamp naar 6572 punten. Op het NK tienkamp werd hij, enigszins teleurstellend, zevende. "Ik had aan het begin van het seizoen twee doelstellingen", vertelt Jongmans. "Ik wilde het clubrecord meerkamp en hoogspringen verbeteren. Dus in dat opzicht is mijn seizoen geslaagd." Maar is hoogspringen en meerkampen eigenlijk wel met elkaar te combineren? "Dat ligt eraan op welk niveau je het doet. Kijk, wat hoogspringen betreft, kan ik ook met wat minder trainingen in de top vijf van Nederland eindigen." Om internationaal mee te tellen, is veel meer nodig, weet hij ook. Die keuze maakte hij dus bewust niet. Zonde? "Ik geloof niet dat ik ooit spijt krijg van die beslissing. Ik ben heel tevreden met wat ik nu doe. Bovendien weet ik niet of ik wel de capaciteiten heb om echt heel hoog te komen. Mijn persoonlijk record staat nu op 2.15 meter. Nu heb ik het hele seizoen nog niet echt een supersprong gehad, dus 2.20 meter zit er wel in. Maar of ik dan nóg hoger kom?" Moeilijk Dat is een vraag waarop hij waarschijnlijk nooit een antwoord krijgt.Jongmans, die uit een zeer sportief nest komt, wil zich namelijk meer met meerkampen bezig gaan houden. Ook omdat het leuk is. "Het is mooi, maar ook moeilijk. Je moet je voor ieder onderdeel weer opladen. Als je vorige onderdeel goed is gegaan, geeft dat vertrouwen. Maar het kan ook andersom zijn. En dan wordt het moeilijk." De zwakkere onderdelen van de Roosendaler zijn de 100 meter, het kogelstoten en de polsstok. Overige nummers van de tienkamp zijn: verspringen, hoogspringen, 400 meter, 110 meter horden, discuswerpen, speerwerpen en de 1500 meter. Allemaal onderdelen waarop Jongmans goed meekan. Maar nu even niet. Het seizoen begint eind april pas weer. Nu de winter voor de deur staat, gaat de THOR-atleet vooral krachttrainingen doen. "Ik wil zo sterk mogelijk aan het volgend seizoen beginnen want ik wil nog gewoon
aan het hoogspringcircuit deelnemen en meer gaan meerkampen."
Door Richard Clevers
Donderdag 10 oktober 2002 - ROOSENDAAL - Dat hij kan hoogspringen, dat wisten we al. Nog altijd geldt Paul Jongmans als een talent dat op den duur zeker 2.20 meter de hoogte in kan. Maar de 22-jarige atleet van THOR uit Roosendaal doet nu ook regelmatig een tienkamp. "Dat is weer een nieuwe uitdaging", vindt hij. "Vorig jaar heb ik in Vlissingen voor het eerst een meerkamp gedaan. Dat is me toen heel goed bevallen." En zo begon de meerkampcarrière van Jongmans, die in zijn studententijd in Tilburg nog met de bekende hoogspringer Wilbert Pennings trainde.
Maar Jongmans voelde er destijds niets voor om zich op dat niveau te richten. Dat werd wel van hem verwacht. "Het klikte niet, omdat ik gewoon geen zin had om er alles voor te laten", blikt hij terug. "Het werd me té serieus."
Studie
Hoewel sporter in hart en nieren koos hij voor zijn studie en zijn werk. Dat doet hij nog steeds. Zijn alo-opleiding in Tilburg rondde hij af en nu geeft Jongmans parttime gymles aan middelbare scholieren op het Roncalli in Bergen op Zoom. Dit jaar begon hij zelfs een nieuwe studie: fysiotherapie in deeltijd. Toch maakt de atleet Jongmans nog vier tot vijf dagen per week tijd voor rainingen van anderhalf à twee uur. En daar zijn aardige resultaten mee te halen. Zo blijkt. Op het NK hoogspringen van dit jaar behaalde hij zilver, achter Wilbert Pennings. Twee weken geleden verbeterde hij het clubrecord tienkamp naar 6572 punten. Op het NK tienkamp werd hij, enigszins teleurstellend, zevende. "Ik had aan het begin van het seizoen twee doelstellingen", vertelt Jongmans. "Ik wilde het clubrecord meerkamp en hoogspringen verbeteren. Dus in dat opzicht is mijn seizoen geslaagd." Maar is hoogspringen en meerkampen eigenlijk wel met elkaar te combineren? "Dat ligt eraan op welk niveau je het doet. Kijk, wat hoogspringen betreft, kan ik ook met wat minder trainingen in de top vijf van Nederland eindigen." Om internationaal mee te tellen, is veel meer nodig, weet hij ook. Die keuze maakte hij dus bewust niet. Zonde? "Ik geloof niet dat ik ooit spijt krijg van die beslissing. Ik ben heel tevreden met wat ik nu doe. Bovendien weet ik niet of ik wel de capaciteiten heb om echt heel hoog te komen. Mijn persoonlijk record staat nu op 2.15 meter. Nu heb ik het hele seizoen nog niet echt een supersprong gehad, dus 2.20 meter zit er wel in. Maar of ik dan nóg hoger kom?" Moeilijk Dat is een vraag waarop hij waarschijnlijk nooit een antwoord krijgt.Jongmans, die uit een zeer sportief nest komt, wil zich namelijk meer met meerkampen bezig gaan houden. Ook omdat het leuk is. "Het is mooi, maar ook moeilijk. Je moet je voor ieder onderdeel weer opladen. Als je vorige onderdeel goed is gegaan, geeft dat vertrouwen. Maar het kan ook andersom zijn. En dan wordt het moeilijk." De zwakkere onderdelen van de Roosendaler zijn de 100 meter, het kogelstoten en de polsstok. Overige nummers van de tienkamp zijn: verspringen, hoogspringen, 400 meter, 110 meter horden, discuswerpen, speerwerpen en de 1500 meter. Allemaal onderdelen waarop Jongmans goed meekan. Maar nu even niet. Het seizoen begint eind april pas weer. Nu de winter voor de deur staat, gaat de THOR-atleet vooral krachttrainingen doen. "Ik wil zo sterk mogelijk aan het volgend seizoen beginnen want ik wil nog gewoon
aan het hoogspringcircuit deelnemen en meer gaan meerkampen."
donderdag, oktober 10, 2002
en nu uit mijn Cambridge SoundWorks (voor het eerst sinds anderhalf jaar ofzo aangesloten omdat mijn HarmonKardon set begint te kraken...):
Poison met Every rose has its thorn.
En natuurlijk zodadelijk gevolgd door de 9 minuten, extra, extra slowe versie van Wonderful Tonight by Eric Clapton himself.
Poison met Every rose has its thorn.
En natuurlijk zodadelijk gevolgd door de 9 minuten, extra, extra slowe versie van Wonderful Tonight by Eric Clapton himself.
Broekriem (from mybutler)
‘Beste butler! Balkende zegt: bezuinigen, op een houtje bijten, trek de broekriem aan. Hoort dat eigenlijk wel, en zo ja, hoe?’
Beste gedupeerde IT-er. Tsja. Wat de broekriem betreft: wij dragen bretellen, al zijn er wel mooie Engelse verhalen over onfortuinlijke zwervers die toch nog met hun old-school-tie de broek ophielden. Op een houtje bijten: niet doen. Als het het cederhout uit uw laatste sigarenkistje is, dat is niet te vreten, en bedenk verder dat u uw tandarts niet meer kan betalen. Stook van die wijnkistjes die de deurwaarder heeft overgelaten liever een fikkie om warm te blijven. Wat dat aan gaat: die waardeloze aandelen houden wel lekker warm, gedragen onder uw laatste hemd.
Maar genoeg gekheid, de situatie is ernstig. Luister naar de ouwe Keynes, en consumeer! Hoe meer we besteden, hoe meer er geproduceerd moet worden en des te meer werkgelegenheid. Al is het maar bij de kleermakers, driesterrenzaken en Yab Yum. (Ook nog milieuvriendelijk die drie, overigens. Zuiver scheerwol en biologisch vlees.) Kortom: laat rollen dat geld! Of het nu om de Titanic of zinkende aandelen gaat: met stijl ten onder, dat is het advies.
‘Beste butler! Balkende zegt: bezuinigen, op een houtje bijten, trek de broekriem aan. Hoort dat eigenlijk wel, en zo ja, hoe?’
Beste gedupeerde IT-er. Tsja. Wat de broekriem betreft: wij dragen bretellen, al zijn er wel mooie Engelse verhalen over onfortuinlijke zwervers die toch nog met hun old-school-tie de broek ophielden. Op een houtje bijten: niet doen. Als het het cederhout uit uw laatste sigarenkistje is, dat is niet te vreten, en bedenk verder dat u uw tandarts niet meer kan betalen. Stook van die wijnkistjes die de deurwaarder heeft overgelaten liever een fikkie om warm te blijven. Wat dat aan gaat: die waardeloze aandelen houden wel lekker warm, gedragen onder uw laatste hemd.
Maar genoeg gekheid, de situatie is ernstig. Luister naar de ouwe Keynes, en consumeer! Hoe meer we besteden, hoe meer er geproduceerd moet worden en des te meer werkgelegenheid. Al is het maar bij de kleermakers, driesterrenzaken en Yab Yum. (Ook nog milieuvriendelijk die drie, overigens. Zuiver scheerwol en biologisch vlees.) Kortom: laat rollen dat geld! Of het nu om de Titanic of zinkende aandelen gaat: met stijl ten onder, dat is het advies.
dinsdag, oktober 08, 2002
maandag, oktober 07, 2002
Ik heb nooit goed begrepen waarom de sexuele behoeften van mannen en vrouwen zo verschillend zijn.
Ik heb al die verhalen van Mars en Venus ook nooit begrepen. En ik heb nooit begrepen waarom mannen met hun verstand denken en vrouwen met hun hart...
Op een bepaalde nacht vorige week gingen m'n vrouw en ik slapen. Toen we in bed lagen begon het onvermijdelijke en opwindende spelletje van wederzijdse aanrakingen en strelingen. Ik stond zowat bloedheet toen ik begon aan de volgende stap die onze uiting is van wederzijds verlangen en liefde....
Maar?..op dat moment zei m'n vrouw leukweg: Ik heb nu eigenlijk geen zin, lieverd. Ik wil gewoon dat je me eens stevig knuffelt, hmmm ?
Waarop ik riep: WABLIEF??? Eerst maak je me gloeiend heet en dan zeg je doodleuk dat je geen zin hebt ?!?
Waarop zei met een pruilmondje de magische woordjes zei: Jij begrijpt gewoon mijn emotionele behoeften als vrouw niet...
Waarop ik capituleerde en ging slapen, want het ging er die avond duidelijk toch niet van komen... De volgende dag gingen we inkopen doen in het Shopping Center.
Ik observeerde haar terwijl ze drie hele leuke, maar dure jurkjes probeerde. Toen ik zag dat ze maar niet kon beslissen welk van de 3 het zou worden, stelde ik voor om
ze gewoon alle drie te kopen.
Geheel geëmotioneerd en gemotiveerd door mijn begrijpende houding, zei zedat ze er wel nog een paar schoenen bij nodig had en dat die 600 euro's kostten,
waardoor het wel wat duur ging worden. Maar ik zei dat het voor n keer wel moest kunnen. Dus namen we de drie jurken met een paar bijpassende schoenen.
Maar een vrouw blijft een vrouw, natuurlijk. Dus probeerde ze nog wat verder te gaan door wel heel erg lang naar een mooi gouden kettinkje met diamantjes te staren bij de juwelenafdeling dezelfde winkel.
Ze zal wel gedacht hebben dat ik gek werd toen ik opnieuw toegaf, maar om eerlijk te zijn: ze liet zich wel lekker bedienen...Ik denk eigenlijk dat ze me maar wilde testen toen ze begon over die heel dure set professionele golfclubs "first class", maar toen ik ook hier met een "ach, waarom ook niet?" instemde, ging ze helemaal zweven.
Ik denk dat ze zelfs sexueel opgewonden werd: je had haar moeten zien !!! Ze vond blijkbaar dat ze ver genoeg gegaan was, toen ze met een heerlijke glimlach zei dat we maar beter naar de kassa konden gaan, voordat ik helemaal ging overdrijven! Ik had het verschrikkelijk moeilijk om niet te lachen toen ik doodgemoedereerd zei: Ach nee, lieverd, ik denk dat ik vandaag geen zin heb om dat allemaal te kopen......Haar blik was onbetaalbaar!
Ze werd bovendien helemaal bleek! En toen ik erbovenop zei : Ik wil enkel dat je me eens stevig knuffelt...sloeg haar verbijsterde gezicht om van bleek naar vuurrood, vol van haat en woede. Ik voegde er enkel nog aan toe: Jij begrijpt gewoon mijn financiele behoeften als man niet...
Ik denk niet dat ik nog sex mag verwachten voor de lente van 2003...
Ik heb al die verhalen van Mars en Venus ook nooit begrepen. En ik heb nooit begrepen waarom mannen met hun verstand denken en vrouwen met hun hart...
Op een bepaalde nacht vorige week gingen m'n vrouw en ik slapen. Toen we in bed lagen begon het onvermijdelijke en opwindende spelletje van wederzijdse aanrakingen en strelingen. Ik stond zowat bloedheet toen ik begon aan de volgende stap die onze uiting is van wederzijds verlangen en liefde....
Maar?..op dat moment zei m'n vrouw leukweg: Ik heb nu eigenlijk geen zin, lieverd. Ik wil gewoon dat je me eens stevig knuffelt, hmmm ?
Waarop ik riep: WABLIEF??? Eerst maak je me gloeiend heet en dan zeg je doodleuk dat je geen zin hebt ?!?
Waarop zei met een pruilmondje de magische woordjes zei: Jij begrijpt gewoon mijn emotionele behoeften als vrouw niet...
Waarop ik capituleerde en ging slapen, want het ging er die avond duidelijk toch niet van komen... De volgende dag gingen we inkopen doen in het Shopping Center.
Ik observeerde haar terwijl ze drie hele leuke, maar dure jurkjes probeerde. Toen ik zag dat ze maar niet kon beslissen welk van de 3 het zou worden, stelde ik voor om
ze gewoon alle drie te kopen.
Geheel geëmotioneerd en gemotiveerd door mijn begrijpende houding, zei zedat ze er wel nog een paar schoenen bij nodig had en dat die 600 euro's kostten,
waardoor het wel wat duur ging worden. Maar ik zei dat het voor n keer wel moest kunnen. Dus namen we de drie jurken met een paar bijpassende schoenen.
Maar een vrouw blijft een vrouw, natuurlijk. Dus probeerde ze nog wat verder te gaan door wel heel erg lang naar een mooi gouden kettinkje met diamantjes te staren bij de juwelenafdeling dezelfde winkel.
Ze zal wel gedacht hebben dat ik gek werd toen ik opnieuw toegaf, maar om eerlijk te zijn: ze liet zich wel lekker bedienen...Ik denk eigenlijk dat ze me maar wilde testen toen ze begon over die heel dure set professionele golfclubs "first class", maar toen ik ook hier met een "ach, waarom ook niet?" instemde, ging ze helemaal zweven.
Ik denk dat ze zelfs sexueel opgewonden werd: je had haar moeten zien !!! Ze vond blijkbaar dat ze ver genoeg gegaan was, toen ze met een heerlijke glimlach zei dat we maar beter naar de kassa konden gaan, voordat ik helemaal ging overdrijven! Ik had het verschrikkelijk moeilijk om niet te lachen toen ik doodgemoedereerd zei: Ach nee, lieverd, ik denk dat ik vandaag geen zin heb om dat allemaal te kopen......Haar blik was onbetaalbaar!
Ze werd bovendien helemaal bleek! En toen ik erbovenop zei : Ik wil enkel dat je me eens stevig knuffelt...sloeg haar verbijsterde gezicht om van bleek naar vuurrood, vol van haat en woede. Ik voegde er enkel nog aan toe: Jij begrijpt gewoon mijn financiele behoeften als man niet...
Ik denk niet dat ik nog sex mag verwachten voor de lente van 2003...
Oke dan, vandaag geweest in Papendal voor de inspanningstest.
Kwam uit dat ik een redelijke inhoud hebt, een VO2 Max van 60.4, maar belangrijker is dat mijn omslagpunt op 178 ligt.
Waarschijnlijk heb ik dus te hard getraind, net even te veel op een avond. Misschien net even te weinig geslapen de afgelopen maanden, tja en dan gaat het een keer fout.
Maar goed, nu ik dit weet ga ik er dus weer tegenaan op bescheiden wijze, dus 3x in de week trainen. Een half uurtje en niet boven de 151 met die hartslag!
Kwam uit dat ik een redelijke inhoud hebt, een VO2 Max van 60.4, maar belangrijker is dat mijn omslagpunt op 178 ligt.
Waarschijnlijk heb ik dus te hard getraind, net even te veel op een avond. Misschien net even te weinig geslapen de afgelopen maanden, tja en dan gaat het een keer fout.
Maar goed, nu ik dit weet ga ik er dus weer tegenaan op bescheiden wijze, dus 3x in de week trainen. Een half uurtje en niet boven de 151 met die hartslag!
zondag, oktober 06, 2002
NEW YORK, 5 OKT.
Een jury in Los Angeles heeft tabaksfabrikant Philip Morris gisteren gestraft met een schadeclaim van 28 miljard dollar ten behoeve van Betty Bullock, een 64-jarige vrouw bij wie longkanker werd geconstateerd. Het is de hoogste zogenoemde punitatieve vergoeding ooit voor een individuele roker.
Een week eerder werd Bullock in dezelfde zaak al 850.000 dollar toegekend in zogeheten compensatie-vergoeding voor geleden schade.
Philip Morris' advocaat stelde dat een punitatieve vergoeding - die bedoeld is om toekomstige overtredingen te voorkomen niet nodig was omdat het bedrijf al ruimschoots aan regels onderhevig is sinds de overeenkomst die de tabaksindustrie hebben gesloten met Amerikaanse staten in 1997. De jury zag dit anders en verhoogde zelfs de 20 miljard dollarclaim die Bullocks advocaat had geëist.
Het record van individuele schadeclaims lag tot gisteren op drie miljard dollar voor Richard Boeken uit juni 2001, die eveneens werd geëist door een jury in Los Angeles. De vergoeding voor Boeken werd later door de rechter teruggebracht tot een bedrag van 100 miljoen dollar.
Een jury in Los Angeles heeft tabaksfabrikant Philip Morris gisteren gestraft met een schadeclaim van 28 miljard dollar ten behoeve van Betty Bullock, een 64-jarige vrouw bij wie longkanker werd geconstateerd. Het is de hoogste zogenoemde punitatieve vergoeding ooit voor een individuele roker.
Een week eerder werd Bullock in dezelfde zaak al 850.000 dollar toegekend in zogeheten compensatie-vergoeding voor geleden schade.
Philip Morris' advocaat stelde dat een punitatieve vergoeding - die bedoeld is om toekomstige overtredingen te voorkomen niet nodig was omdat het bedrijf al ruimschoots aan regels onderhevig is sinds de overeenkomst die de tabaksindustrie hebben gesloten met Amerikaanse staten in 1997. De jury zag dit anders en verhoogde zelfs de 20 miljard dollarclaim die Bullocks advocaat had geëist.
Het record van individuele schadeclaims lag tot gisteren op drie miljard dollar voor Richard Boeken uit juni 2001, die eveneens werd geëist door een jury in Los Angeles. De vergoeding voor Boeken werd later door de rechter teruggebracht tot een bedrag van 100 miljoen dollar.
Sergeant Bram Som is sinds gisteren (2 oktober) officieel topsporter bij defensie. Op het terrein van de 11 Luchtmobiele Brigade van de Koninklijke Landmacht ondertekenden Bram Som en de commandant van 11 Luchtmobiele Brigade, brigade-generaal Peter van Uhm, in aanwezigheid van onder andere zijn toekomstige collega's het speciale topsportcontract. De atleet haalde vorige maand nog brons op de 800 meter tijdens de 40e Militaire Wereldkampioenschappen Atletiek in het Italiaanse Tivoli.
Bram Som werd door generaal Peter van Uhm en zijn toekomstige commandant, majoor Rob Poldervaart, warm onthaald. Generaal van Uhm benadrukte de sportieve waarde die Som voor zijn eenheid heeft, waarbij hij van het gewoonlijke traject naar de rode baret zal afwijken om aan zijn eigen tak van topsport te werken. "Want", zo stelde de generaal, "dat heeft de 11 Luchtmobiele Brigade met de atleet gemeen: ze bedrijven allebei op hun manier een tak van topsport".
Bram Som zal zich bij de sectie communicatie van de Brigade met name gaan bezig houden met projecten op het gebied van intra- en internet. Zijn werksituatie zal in samenspraak worden ingericht zodat zowel zijn redacteurkwaliteiten en zijn kwaliteiten als 800-meterspecialist goed tot ontwikkeling kunnen komen. De maatschappelijke functie die de Landmacht bij deze vervult werd gisteren nogmaals benadrukt door de Coördinator Internationale Militaire Sport (CIMS), Commodore BD van Dillen.
Bram Som werd door generaal Peter van Uhm en zijn toekomstige commandant, majoor Rob Poldervaart, warm onthaald. Generaal van Uhm benadrukte de sportieve waarde die Som voor zijn eenheid heeft, waarbij hij van het gewoonlijke traject naar de rode baret zal afwijken om aan zijn eigen tak van topsport te werken. "Want", zo stelde de generaal, "dat heeft de 11 Luchtmobiele Brigade met de atleet gemeen: ze bedrijven allebei op hun manier een tak van topsport".
Bram Som zal zich bij de sectie communicatie van de Brigade met name gaan bezig houden met projecten op het gebied van intra- en internet. Zijn werksituatie zal in samenspraak worden ingericht zodat zowel zijn redacteurkwaliteiten en zijn kwaliteiten als 800-meterspecialist goed tot ontwikkeling kunnen komen. De maatschappelijke functie die de Landmacht bij deze vervult werd gisteren nogmaals benadrukt door de Coördinator Internationale Militaire Sport (CIMS), Commodore BD van Dillen.
dinsdag, oktober 01, 2002
Afegelopen zondag na de eerste start zakt in Tilburg plotseling de starter ineen na een hartstilstand.
Direct reageerde een aantal mensen van Attila allert en reanimeerde het slachtoffer.
Na een 10-tal minuten arriveerden de twee ambulances en direct daarna namen zij de reanimatie over.
De starter werd "teruggehaald" en naar het ziekenhuis vervoerd. Hier werd medegedeeld, dat de allerte reactie van de 4 personen (Coen Huijding, trainer, Marie jose van Dun, trainster, Mw. Peters, ouder en Wilbert Pennings, atleet) het slachtoffer het leven heeft gered.
Hulde aan deze 4 helden.
Peter Monsieurs, regio-coordinator.
Direct reageerde een aantal mensen van Attila allert en reanimeerde het slachtoffer.
Na een 10-tal minuten arriveerden de twee ambulances en direct daarna namen zij de reanimatie over.
De starter werd "teruggehaald" en naar het ziekenhuis vervoerd. Hier werd medegedeeld, dat de allerte reactie van de 4 personen (Coen Huijding, trainer, Marie jose van Dun, trainster, Mw. Peters, ouder en Wilbert Pennings, atleet) het slachtoffer het leven heeft gered.
Hulde aan deze 4 helden.
Peter Monsieurs, regio-coordinator.
Abonneren op:
Posts (Atom)