deze is ook van Nico (geript van Veronica, u weet wel, ooit die boeiende en florerende omroep):
Idols, dat leek me bij de aankondiging, enkele maanden geleden al, een vergaarbak van babes. Er zouden de nodige tieten in de strijd worden gegooid, al dan niet met een acceptabele kop er boven. Beetje zingen, beetje kreunen en hopla, beroemd. Het werd tijd voor een onderzoekje van binnenuit. Ik ging voor Veronica Digitaal undercover aan Idols meedoen.
"Als Phill Collins, Nico?" waren de eerste reacties op de redactie. "Of ga je als Zingende Gorbatsjov?" Ik legde uit "dat schoonheid van binnen zat. Dat muziek mensen recht in het hart kon raken en dat ik een vuist ging maken tegen de tepelverloedering in Nederland. Iedereen is van binnen een babe."
Ze trapten er in, de sukkels.
De voorrondes in de Ahoy. Je denkt dus dat babes met borsten helemaal geen gesprek kunnen voeren en dat ze eigenlijk alleen maar staan te denken aan die string tussen hun billen en dat babes alleen maar bezig zijn met hun uiterlijk en nooit eens iets lezen.

Dat is waar.

Nog nooit zoveel domheid om mij heen gezien. Een hogedrukgebied van achterlijke geilheid gebaseerd op broek en bh-vulling. Leuk ook dat iedereen met zijn ouders was gekomen. Alleen ik was zonder pappa en mamma. Een gedrentel en gekeutel om me heen van duizenden ouders met koelboxen en lunchpakketjes die het altijd al hadden gezien in hun zoon of dochter. "Al toen Nova Vanity drie jaar was danste ze op de tafel met een juslepel tussen haar benen. Dat wordt een hele grote dachten wij toen al, zeg maar." Het had iets treurigs. Al die gemiste kansen uit een vorige eeuw. Al die mislukte ouders. Ze zagen hun talent terug in hun zoon of dochter.
Ik keek om mij heen. Waanzin. Zes hallen vol met extreem lelijke mensen die dachten dat Nederland op hen zat te wachten. De gekte van MTV. Een gouden ketting om je nek, witte pleister op je wang en onbeperkt neuken. Waarom niet ook voor Anjet uit Appelscha!!
Er werd gezongen om mij heen. Ik heb 7.423 keer dat gekir van Alicia Keys gehoord. Alsof ik in een volière met manische vogeltje terecht was gekomen. Veel looks, weinig stem. Had je leuk haar en kon je drie zinnen recht vooruit zingen, dan was je vandaag het mannetje!
Ik was er klaar voor. Naar binnen!!
"Wie ga je voor ons doen, Nico?" "Een stukje uit Volkert van der G., the musical"
Daarna drie minuten mijn mond gehouden. Door naar de volgende ronde!!!