dinsdag, november 19, 2002

Laatste ronde voor Annamarie Thomas (VK)

Kies je als topsporter voor de zekerheid van sponsoring door een solide financiële instelling, kun je al zes weken achter mekaar fluiten naar je geld. Dat is me ook wat. Daar ben je natuurlijk geen topsporter voor geworden. Nooit precies begrepen waar dat SpaarSelect nou precies geld mee verdiende trouwens. Maar die naïviteit is er ongetwijfeld de oorzaak van dat Gianni Romme in een Porsche rijdt, de directeur van SpaarSelect zelf in een Italiaanse bolide naar keuze en ik in een vier jaar oude Renault met twee ton op de teller. Overigens zou ik, als ik door directeur Van Dijk was
uitgenodigd mijn spaargeld aan hem te overhandigen, wel even hebben getwijfeld. Want hoe je het ook wendt of keert, die anderhalf miljoen gulden die SpaarSelect jaar na jaar uitkeerde aan Gianni Romme - en dan heb ik het nog niet eens over de afkoopsom voor Peter Mueller - moet toch ten koste zijn gegaan van het rendement op de ingelegde gelden.Ik vind Erben Wennemars ook best een grappige stotteraar, maar ik zit er natuurlijk niet op te wachten dat hij de populaire jongen gaat uithangen van mijn spaarcenten. Dan was er verder nog het langjarige contract voor Annamarie Thomas. Dat heeft mijn vertrouwen in de financiële specialisten van SpaarSelect evenmin vergroot. Ik ben geen financiële wizzkid, maar dat daarmee miljoenen in het water werden gesmeten kon een kind van vijf uitrekenen. Annamarie Thomas. Het is een wrede vaststelling, maar Annamarie Thomas is een van die sporters van wie ik al jarenlang - in elk geval al ver vóór ze bij SpaarSelect tekende - het idee had dat ze de uiterste houdbaarheidsdatum ruim had overschreden. Toen ikzelf diep in de vorige eeuw als jong ventje nog schaatsverslaggever was, was Annamarie
Thomas er ook al. Nu ben ik al bijna grootvader, en wie schaatst er nog steeds? Annamarie Thomas.Hoe oud is dat mens ondertussen wel niet? Wanneer houdt ze er nou in godsnaam een keer mee op? Er is voor Annamarie Thomas toch nog wel wat anders te doen in het leven dan schaatsen? Wil ze geen gezinnetje? Een wereldreis over de zeven zeeën? Een eigen beauty-boerderette? De hele tijd maar rondjes schaatsen langs zo'n opgefokte gozer met drie vingers omhoog, daar wordt een normaal mens toch na vijftien jaar helemaal mesjogge van? Heeft iemand Annamarie soms wijsgemaakt dat je verplicht moet doorschaatsen tot de VUT? Altijd maar zesde worden. Nooit meer winnen. Annamarie Thomas heeft de sponsor nog enige tijd tevreden weten te houden door regelmatig uit de kleren te gaan en zo in de publiciteit te komen, maar dat is zo langzamerhand ook geen optie meer. Ik overweeg de oprichting van de actiegroep Laat Annamarie Thomas AUB Haar Kleren Aanhouden, een doelstelling die mogelijk wordt uitgebreid tot alle schaatssters. Want nu het seizoen weer is begonnen staan ze binnenkort ongetwijfeld weer schaars gekleed in mijn Sportweek en andere periodieken. Dat is bepaald geen vrolijk vooruitzicht. Die immense dijen en zo'n angstwekkende schaatskont: een naakt nijlpaard is erotischer. Na zo'n reportage is mijn seksleven steevast minstens drie weken totaal ontregeld; dus doe mij een lol en trek ze wat aan voor op de foto, bij voorkeur een bungalowtent.Het verlangen iemand te zien kan zo heftig zijn dat het pijn begint te doen. Maar dat kan ook gelden voor de wens voorgoed van iemands aanwezigheid te worden bevrijd. Niet wéér de praatjes van Thomas, niet wéér Romme, Ritsma of Timmer. Laat het een seizoen worden waarin we op sobere wijze de rondetijden registreren, en daarmee basta. En als er nóg een paar sponsors in financiële problemen komen, zou mij dat héél goed uitkomen. Nog even, en de schaatstoppers moeten weer aan de slag voor dertigduizend euro bruto per seizoen. Dat zal ons verlossen van de eeuwige doorschaatsers en de ijsbanen voorzien van vers bloed. Ard Schenk was een jaar of zes nadrukkelijk aanwezig. Eric Heiden ook Vergeer, Visser, Koss en Van Gennip: ze kenden allen het principe van opkomen, blinken en verzinken - en wegwezen. Mooie tijden. Wij van het publiek willen afwisseling. En geen ijstijd lang dezelfde gezichten en dezelfde lithanie van voorspelbare zouteloze praatjes.

Daaag, schaatsjongens en schaatsmeisjes.

Bert Wagendorp, De Volkskrant