donderdag, november 14, 2002

,,Op het wereldkampioenschap moet ik er staan, schoot door m'n hoofd. Daar is een topprestatie nodig, wil ik m'n sportcarrière nog langer laten duren. Met een goede uitslag zouden er wel wat teammanagers geïnteresseerd raken in mij. Maar ik kende het parkoers in Kaprun en wist dat ik daar tekort zou schieten. En ja, natuurlijk was ik op de hoogte van de verhalen over Epo. De
mannen die dat gebruikten, vlogen erdoor. Misschien zou het bij mij ook wel werken.'' Bas van Dooren (29) lacht bij het oprakelen van de gebeurtenissen eind augustus. De Ravensteiner, de laatste jaren één van 's werelds beste mountainbikers, is opgelucht dat hij zijn verhaal nu kwijt kan. `Bas van Dooren, de Epo-gebruiker die is betrapt.' Voor hem op tafel in de kamer van zijn net betrokken nieuwbouwwoning liggen wat brieven met het logo van de wielrenunie (KNWU). Zijn familie, vrienden en beste kennissen heeft hij de voorbije weken ingelicht over het mislukte spel van drie maanden terug. De reacties zijn, op die van zijn vader na, redelijk mild geweest. Van Dooren zag vooral ongelovige blikken. ,,Onze Bas aan de Epo? Dat kan niet waar zijn. Mijn vader was een uitzondering, die was compleet door het dolle heen.'' Weer een stevige glimlach. ,,Waarom niet? Je kunt beter open kaart spelen, dan is de ophef veel minder groot.'' Hij schetst de voor hem nogal onmogelijke situatie waarin hij verkeerde. ,,Ik twijfelde al langer over het mountainbiken. Die sport ligt financieel gezien al weer een paar seizoenen op z'n gat. Moest ik doorgaan? Of was
het beter als 29-jarige op zoek te gaan naar een behoorlijk bestaan in de maatschappij? Man, het was zo moeilijk.,,Eerlijk gezegd durfde ik geen beslissing te nemen. Wat me is overkomen in
de laatste anderhalf jaar, is niet prettig. Begin 2001 tekende ik bij Specialized. Een seizoen later laat dat bedrijf je in de gauwigheid onder een stuk tekst je handtekening zetten, waarmee je met je eigen ontslag instemt. Vervolgens begin je als wegrenner. Tot juni van dit jaar, toen mocht ik weer gaan. Wat doe je dan? Terug naar het mountainbiken, omdat je dat het best kunt.'' In de aanloop naar het bewuste wereldkampioenschap in Oostenrijk besloot Van Dooren alle risico's te nemen. ,,Op internet vind je alle wenselijke informatie. Doktersvoorschrift? Welnee, in Duitsland haal je het zo bij een apotheek. En Duitsland is dichtbij. Ik las in diverse artikelen dat het spul na toediening tussen de drie en vijf dagen opgespoord kan worden bij een controle. Van de affaire rond Bo Hamburger (een Deen die als eerste coureur positief op Epo werd bevonden, LdK) herinnerde ik me dat hij uiteindelijk vrijuit ging. Oh, dacht ik toen, dan kom ik er ook wel mee weg. Ik
gokte het gewoon. ,,Voor 400 euro heb ik een kuur van vijf dagen gekocht. Op 26 augustus spoot ik de Epo in. De WK-race zou 's zondags, zes dagen nadien, worden verreden.
De controleurs klopten echter vrijdags al op m'n deur. Dag vier dus. Gegokt en verloren. Dat schoot gelijk door mijn hoofd.'' Toch was Van Dooren niet meteen de pineut. De hematocrietwaarde van
zijn bloed bedroeg 50, de toegestane limiet die wel als verdacht wordt aangeduid. Op 31 augustus kwam de bloed-brigade van de UCI terug, nu met het verzoek urine in te leveren. De uitslag van dat onderzoek volgde rond 20 september. ,,Uiteraard positief'', aldus Van Dooren. ,,Eén ding is me wel duidelijk geworden. Dankzij de Epo heb ik nog nooit zo sterk gepresteerd op een
modderparkoers als dat in Kaprun. Dat middel werkt dus.'' Hij schuift de officiële documenten over tafel. Op het bovenste vel staat `Uitspraak Antidoping Commissie'. Het is het verslag van een
hoorzitting op 17 oktober, gevolgd door de niet misselijke uitspraak. ,,De renner heeft Epo gebruikt als een ultieme wanhoopspoging zijn A-status van NOC*NSF, en daarmee zijn inkomen, te behouden. Na een minder geslaagd jaar als wegrenner kreeg hij halverwege dit jaar ontslag bij BankGiroLoterij. Het wereldkampioenschap mountainbike was zijn laatste strohalm en daarom heeft hij na het raadplegen van internet en zonder overleg met een arts op maandag 26 augustus Epo toegediend. ,,Naar aanleiding van de hoorzitting heeft de Antidoping Commissie een beeld
gekregen van de situatie. In haar besluitvorming heeft de Commissie meegenomen dat de renner zijn wielercarrière beëindigt, eerlijk toegeeft Epo gebruikt te hebben en nog niet eerder positief is getest. Zij heeft daarom besloten dat een schorsing wordt opgelegd van één jaar, ingaande op 1 februari 2003 en lopend tot en met 31 mei 2004. Plus een boete van 2000 Zwitserse francs.''
,,Och, ik heb weinig last van de straf, omdat ik al heb besloten te stoppen. Maar de manier waarop de bond mijn zaak als voorbeeld gebruikt om te laten zien hoe hard hij optreedt tegen dopingzondaars, vind ik flauw. Renners van Festina die na veel praten pas bekenden Epo te hebben gebruikt, kwamen er vanaf met straffen van zes of iets meer maanden. Ik sta in feite 15
maanden aan de kant, omdat de KNWU de winterperiodes niet meetelt. Dat betekent dat ik wél allerlei veldritten kan rijden. Misschien doe ik dat wel om aan te tonen hoe slordig de KNWU met dergelijke affaires omspringt. ,,Weet je dat op de dag dat bij de brief over de positieve controle ook een aanmaning zat voor een andere coureur, die zijn boete in een dopingzaak nog niet had betaald? Ik bedoel maar. Het gevoel overheerst dat de bond me wil belemmeren de Olympische Spelen van Athene te halen. Nou, men hoeft niets te vrezen. Ik ben druk bezig met een baan als vertegenwoordiger. In mountainbikewedstrijden zien ze me nooit meer terug.'