Veruit de meest vreemde jaarwisseling hebben we achter de rug en helaas ook geen happy end.
Op donderdagavond werden we gebeld om naar het ziekenhuis Dekkerswald te komen omdat de vader van Lorraine weer achteruit ging.
Marinus, 56 jaar, lijdt al jaren aan COPD en longemfyseem en dat geneest niet.
Sterker nog, vrijdag 31 december zou zijn laatste dag op aarde zijn. Deze laatste dag maakten Lorraine en ik samen met hem mee, terwijl hij op bed snakkend naar adem lag.
Het was moeilijk om aan te zien en nadat de morfine was toegediend om zijn pijn te verlichten en de ademhaling rustiger te krijgen, viel hij in een slaap waaruit niet meer is uitgekomen.
Om 16.45 is hij overleden in Dekkerswald in het nabijzijn van zijn vrouw en kinderen en enkele naaste familieleden van zijn vrouw.
En dus voor het eerst in mijn leven zag ik een man sterven en sneden de tranen van verdriet door mijn lichaam.

Dat 2005 maar veel gezondheid mag brengen voor iedereen.