Mosje Katsav, Israëls staatshoofd, wordt ervan beschuldigd een van zijn voormalige werkneemsters seksueel te hebben misbruikt. Op straffe van ontslag zou hij haar tot geslachtsgemeenschap hebben gedwongen. Sinds de beschuldigingen in de openbaarheid geraakten, hebben ook twee andere employees melding gemaakt van aanranding door de president. Onderzoekers spreken, off the record, van “serieus en dramatisch” bewijsmateriaal tegen het keurig getrouwde staatshoofd. En Katsav is niet de enige met een beteugelingprobleem. Minister van Justitie Chaim Ramon besloot eerder deze week af te treden nadat ook hij werd beschuldigd van aanranding. Hij zou zijn tong zonder instemming in de mond van een vrouwelijke soldaat hebben gedeponeerd. Ik heb de man wel eens ontmoet, en hoewel Ramon net als Katsav natuurlijk gewoon onschuldig kan zijn, heeft de voormalige bewindsman wel wat weg van een seksuele driftkikker. In het verleden is er onderzoek naar gedaan. En er blijkt in Israël een correlatie te bestaan tussen huiselijk geweld en de politiek-militaire situatie. Telkens als er aanslagen of anderszins militair geweld is, melden hulporganisaties een stijging van gevallen van (seksueel) misbruik. Als je erover nadenkt, klopt het ook wel: agressie roept agressie op, waar dan ook. Alleen al daarom is het ’t waard om vrede te sluiten. Met je vijand.