Vrouwen beter in lange afstandlopen?
Gepubliceerd op woensdag 02 augustus 2006
In samenwerking met Prorun
Ooit uitgeroepen tot het zwakke geslacht en nu gebeurt het regelmatig dat vrouwen mannen verslaan op het onderdeel ultra langeafstandslopen.
Er zijn inspanningsfysiologen die zeggen dat vrouwen misschien wel geschikter voor het ultralopen zijn dan mannen, omdat ze gewoon meer uithoudingsvermogen hebben. Tim Noakes, een vooraanstaand inspanningsfysioloog en auteur van het toonaangevende boek over hardlopen " the Lore of Running" zegt dat hij ervan overtuigd is dat mannen een beter uithoudingsvermogen hebben. Hij verwijst naar een onderzoek dat dit beeld bevestigt.
In dit onderzoek worden tien vrouwen en mannen met elkaar vergeleken. Alle deelnemers liepen vier afstanden, 10km, 21km, 42,2km en 90 kilometer. Het bleek dat op de marathonafstand de vrouwen en mannen evengoed presteerden, maar dat op de 90 kilometer de vrouwen beduidend beter presteerden.
Er is door een paar onderzoekers naar verklaringen hiervoor gezocht. De gemakkelijkste verklaring was dat vrouwen kunnen beter met extreme vermoeidheid omgaan. Maar er zijn meer verklaringen opgevoerd. Hieronder volgen er een paar.
1. Vrouwen gebruiken hun lichaamsvet als brandstof.
Uit onderzoek is gebleken dat vrouwen tijdens inspanning meer vet verbranden dan mannen. Hierdoor sparen ze glycogeen uit en dit is van belang want als de glycogeenvoorraad op is vermindert je snelheid.
Bij een ultramarathon loop je relatief langzamer dan tijdens een gewone marathon. In een gewone marathon loop je op een tempo van 75 tot 80 % van je maximale aerobe capaciteit. Op langere afstanden loop je met een tempo van 55 tot 65%, de snelheid waarop je het meeste vet verbrandt.
Dit roept meteen de vraag op waarom vrouwen beter hun kunnen verbranden? De Canadese onderzoeker dr. Tarnopolsky vermoedt dat het komt door het hormoon estrogeen. Dit hormoon activeert het enzym dat de vetverbranding in de spieren verzorgt .Vrouwen hebben meer van dit enzym beschikbaar dan mannen.
2.Vrouwen hebben spieren die nooit opgeven.
Dr Noakes heeft een andere verklaring voor dit verschijnsel. Volgens hem heeft het te maken met het feit dat vrouwen meer elasticiteit in de spieren hebben. Wanneer je meer dan 35 kilometer loopt, verliezen je spieren het vermogen om de landingsschokken te absorberen. Als gevolg hiervan gaat een loper zijn knie meer buigen, waardoor het grondcontact langer duurt en de snelheid vermindert. Om toch de snelheid te handhaven moet men meer spiercontracties maken. Omdat de spieren minder efficiënt werken gaat men zwaarder ademen.
3. Vrouwen beheersen hun emoties beter dan mannen.
Bij de start van een ultra marathon zie je veel mannen er als een raket van doorgaan, terwijl vrouwen vaak rustiger starten. Vele kilometers verder zie je dan dat die mannen het zwaar hebben. Volgens deze theorie zouden vrouwen evenwichtiger hun inspanning kunnen doseren. Dr. Noakes gelooft hier
helemaal niets van. Volgens hem is dit geen psychologie maar een kwestie van fysiologie. Noakes:". There's nothing your mind can do."
Of toch...
4. Vrouwen kunnen beter omgaan met pijn.
Uit onderzoek is gebleken dat vrouwen meer pijn ervaren maar meer psychologische, fysiologische, genetische en culturele mogelijkheden hebben om met pijn om te gaan. Vrouwen lijken dan wel pijngevoeliger te zijn, maar ze worden in tegenstelling tot mannen hier niet door uit het veld geslagen. Omgaan met de pijn die ontstaat bij het langeafstandslopen, kunnen vrouwen dus beter dan
mannen.
5. Vrouwen lopen "kleiner" dan mannen.
Het laatste wat je wilt zien in het langeafstandslopen is een groot gespierd lichaam, zegt Noakes. Die spieren moeten allemaal van zuurstof voorzien worden. Bovendien verbruik je veel energie en produceer je hierdoor veel warmte. Die warmte laat je langzamer lopen.
Mannen hebben meer spiermassa en zijn ook veel zwaarder dan vrouwen. Ze hebben het dus een stuk moeilijker dan vrouwen met het lopen van lange afstanden..
Zo gezien is het voor mannen een zwaardere prestatie om een ultra marathon te lopen dan vrouwen...