Kelli White heeft het hardlopen niet van vreemden. Vader Willie was in de jaren 50 in Californië een verdienstelijk sprinter. Moeder Debbie Byfield kwam op de Olympische Spelen van München in 1972 voor Jamaica uit op de 4 x 400 meter. White heeft kortom goud in haar genen. Haar succes is ook de verdienste van vakman Remi Korchemny. Deze inmiddels 71- jarige Oekraïner is de coach die de befaamde Valeri Borsov in München naar de Olympische sprintdubbel leidde. White leerde hem tien jaar geleden kennen op de highschool. Sinds drie haar is hij haar privé-coach. Het hart van de 26-jarige Amerikaanse gaat uit naar de 200 meter. Maar Korchemny wees haar erop dat er meer geld viel te verdienen op de kortere sprintafstand. Ondanks haar matige start ontwikkelde ze zich ook op dat onderdeel tot een topper. ,,Ik besef dat de 100 meter het glamour-nummer van de atletiek is, maar de 200 meter betekent voor mij persoonlijk meer.'' Het verbaasde haar dat ze zondag op de 100 meter zo gemakkelijk wegliep met het goud. ,,Als iemand mij dat een paar maanden geleden had verteld, zou ik hebben gelachen. Zo voorspoedig verliep het seizoen aanvankelijk niet.'' Na die eerste WK-triomf werd ze geregeld in haar slaap gestoord. ,,Mijn moeder had het telefoonnummer van mijn hotel doorgegeven aan familieleden. Die belden me 's nachts wakker omdat ze geen rekening hielden met het tijdsverschil.'' Ze feliciteerden haar en vroeger terloops of ze fit was voor de 200 meter. Eerder deze zomer leek namelijk een spierblessure haar seizoen te verknallen. Ze was net op tijd hersteld om de Amerikaanse sprinttitels te veroveren. Daarna bereidde ze zich op de WK voor in Duitsland - bij haar vriend, speerwerper Boris Henry. Sinds een bizar incident dat haar negen jaar geleden overkwam, ligt ze niet meer wakker van blessures. Terwijl ze op een trein wachtte, stak een vrouw in blinde woede met een mes op haar in; de dader zag haar voor een ander aan. Talloze hechtingen waren nodig om de wond boven haar linkeroog te repareren. Bijna was ze het licht in het oog kwijt geweest. ,,Het wordt afgezaagd dat mensen er steeds opnieuw naar vragen. Dan zeg ik maar dat het me volwassen heeft gemaakt.''