vrijdag, februari 21, 2003
“Zeg Dijk, luister, is het goed als ik je bij je Indianennaam noem? Zwetende Buffel Met Overhemd Aan En Glimmend Voorhoofd. Lult wat makkelijker. Luister pik, even niet door me heen praten. Doe dat op de televisie maar, als je er een keertje tussen komt. Moet je horen. Kan jij een bril op? Ik bedoel, op de tv. Mijn kinderen worden bang van je wenkbrauwen, Iwan Rebrov Dijkshoorn. Jezus, man, laat ze trimmen, scheer ze maar doe iets. Het is vooral je voorhoofd. Dan zie je dus eerst die skipiste en dan opeens die twee harige bergjes van de 2e categorie. Kan niet man. Ophouden nou. En kijk niet zo manisch uit je ogen. Het is net alsof je met een knaagdier in je reet zit te presenteren. Wat heb je man? Meer zeggen ook dat ze de tiefus kunnen krijgen, dat zou al rulen. Dus als Isa vraagt: “en Nico wat vind jij van deze film” gewoon zeggen: “de tiefus, Hoes, ga hem zelf kijken”. Je kan ook gewoon zeggen dat je Chicago hebt overgeslagen en dat je naar de nieuwe film bent geweest van de jonge Wilde Koreaan Hau Bak Ba die nu eens een heel andere betekenis geeft aan het begrip incestueus filmpje regisseren.