Ik vertrouwde het direct al niet. Wat duurde dat inleidende praatje van Johannson lang en waarom keek hij zo benauwd? Toen de Zweed de eerste bal greep, zag ik het al: de magnetrontruc! In het Amerikaanse honkbal een beproefde methode. Om 'zwak' en 'sterk' in de bak goed van elkaar te onderscheiden, leg je de sterke ballen vlak voor loting even in de magnetron. Met de nadruk op even, anders brand je dus je fikken. In dat opzicht maakte de UEFA een beginnersfout. De stagiaire had de vijf ballen vermoedelijk op de hoogste stand en iets te lang in de Siemens laten zitten. De videoband op slowmotion terugspoelend zie je Johansson naar lucht zuigen. In lichaamstaal het bekende 'au, au, heet!'-signaal. UEFA-marketing directeur Lars-Christer Olsson (die de landen voorlas) keek zijn kompaan vervolgens aan met de zorgelijke 'ai, dat moet pijn hebben gedaan'-blik. Gelukkig voor Johansson koelden de ballen snel af. Iets te snel zelfs. De laatste twee ballen waren alweer op kamertemperatuur zodat per ongeluk toch nog twee relatief sterke landen aan elkaar werden gekoppeld. Een weeffoutje want voor de rest kunnen de mannen op de UEFA-burelen dik tevreden zijn. Geen arme Letten en saaie Slovenen, maar feestende Teletoeters en zingende Turken in Portugal. EK gered! (uit Limburger